มณฑลเจ้อเจียงมีพื้นที่ 101,800
ตารางกิโลเมตร มีประชากรทั้งสิ้นประมาณ 45 ล้านคน จัดว่าเป็นหนึ่งในมลฑลที่เล็กที่สุดของ
เมืองจีน แบ่งพื้นที่ออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่
พื้นที่ทาง ตอนเหนือโดยนับจากดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี
(Yangzi River Delta) ซึ่งเป็นบริเวณที่ตั้งของเมืองหังโจว พื้นที่ส่วนใหญ่ประกอบด้วยแม่น้ำ
คลองและทะเลสาบ ส่วนพื้นที่ทางตอนใต้ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเทือกเขา
ส่วนสินค้าหลักที่ส่งออกและเป็นที่นิยม คือ ผ้าไหมและใบชา
เมืองหังโจวเป็นเมืองเอกของมณฑลเจ้อเจียง (Zhejiang
Sheng) ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนใต้ติดชายฝั่งทะเลด้านตะวันออกของจีน
เมืองหังโจว ซึ่งเป็นเมืองเก่าแก่ 1 ใน 6 ของประเทศจีน
โดยมี ประวัติศาสตร์อันยาวนานถึง 2,100 ปี และยังถูกกล่าวไว้ใน
บทกวีหลายบทที่แต่งขึ้น สมัยราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618-907) โดยได้รับแรงบัลดาลใจจากความงามอันหลากสีสันของเมืองหังโจว
แต่จากเหตุการณ์ "กบฎไท่ผิง" (ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19)
ทำให้ เมืองที่สวยงามนี้ถูกทำลายแทบจะไม่เหลือร่องรอยของเมืองที่เคยมีนามก้องโลกให้หลงเหลืออยู่เลย
ปัจจุบันหังโจว ถือเป็นเมืองที่อยู่ในเขตภาคตะวันออกที่ได้รับการพัฒนาอย่างสูงสุดแล้ว
ดังนั้นหังโจวจึงเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีว่า เป็นเมืองที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ
มีวัฒนธรรมที่ยาวนาน และเป็นเมืองที่มีทัศนียภาพที่สวยสดงดงามเมืองหนึ่งของประเทศจีน
รวมทั้งมั่งคั่งไปด้วยเภสัชอุตสาหกรรมและสถาบันศิลปะมากมาย
นอกจากนั้นหังโจวยังมีทะเลสาบใหญ่อันสวยงาม
และเป็นสัญลักษณ์ของเมืองชื่อว่า ทะเลสาบซีหู (West Lake) ดังบทกวีอันมีชื่อเสียงของจีนที่ว่า
"หากฟากฟ้ามีสรวงสวรรค์ บนผืนปฐพีก็มี ซู หัง (ซู คือ ซูโจว
หัง คือ หังโจว) ซึ่งนักท่องเที่ยวที่มาเยือนหังโจวในแต่ละปี
มักไม่พลาดที่จะไปเยือนทะเสาบแห่งนี้
|
อุณหภูมิ
